Dialog 1
Ayten: Alo merhaba Emel, seni havaalanından ben alacağım. Nasıl tanıyacağım seni? Bana kendini tarif eder misin?
Emel: Merhaba. Benim gözlerim kahverengi, saçlarım siyah. Krem rengi bir gömlek, gri ceket ve bordo etek giyiyorum. Çantam ve ayakkabılarım siyah. Peki ben seni nasıl tanıyacağım?
Ayten: Benim gözlerim masmavi, saçlarım açık kahverengi yani kumralım. Turkuaz bir kazak, lacivert bir pantalon, fuşya bir hırka giyiyorum. Elimde kırmızı bir dosya olacak.
Emel: Tamam teşekkürler, görüşmek üzere!
Ayten: Görüşürüz.
Dialog 2
Murat beş yaşındaki yeğeni Masal’la sohbet ediyor.
Murat: Ne çiziyorsun Masalcığım?
Masal: Bebeğim Ayşegül’ün resmini çiziyorum dayı.
Murat: Ama Ayşegül’ün saçları sarı, sen pembe çizmişsin.
Masal: Çünkü kuaföre gitti, saçlarını boyattı.
Murat: Anladım, Ayşegül’ün odası mavi mi?
Masal: Evet, çünkü en çok maviyi seviyor.
Murat: Peki, yatağı neden beyaz?
Masal: Yatağını annesi almış, annesi beyaz rengi çok seviyor.
Murat: Peki Masal, sen en çok hangi rengi seviyorsun?
Masal: Ben de maviyi seviyorum, sonra mor, sonra kırmızı, sonra sarıyı seviyorum.
Murat: Bütün renkleri saydın ama.
Masal: Hayır, bütün renkleri saymadım, turuncuyu sevmiyorum. Dayı, senin en sevdiğin renk ne?
Murat: Hmm, ben siyahı seviyorum, bir de griyi.
Masal: Dayı gri ne?
Murat: Bak, üzerimdeki gömlek gri renk. Beğendin mi?
Masal: Hiç beğenmedim dayı.
Murat: Peki, sen beğenmediysen ben de bir daha giymem.